maandag 1 augustus 2016

Wandelparadijs Limburg: Banholt, een ontdekking

In het Zuidelijkste puntje van Zuid- Limburg kun je wandelen. Afwisselend, mooi, eindeloos wandelen. Uren en uren lang. Het gebied tussen grofweg Heerlen en Maastricht staat bekend als het Heuvelland en is een grote toeristische trekker. En terecht. Het staat bekend als een stukje buitenland in Nederland. Vele tientallen paaltjes wandelingen doorkruisen het gebied. Routes die voeren over landwegen, door weilanden en over alles wat maar enigszins door kan gaan voor een pad (gootjes, opgedroogde slootjes, een smalle strook tussen twee heggen). Die wandelingen kun je naar believen afwisselen met een stop op één van de vele gezellige terrasjes want naast wandelen kun je in Limburg ook uitgebreid genieten van het bourgondische leven.

De bekendste wandelcentra in dit gebied zijn de dorpen Epen, Mechelen en Slenaken. Dit heeft ongetwijfeld te maken met hun ligging aan de twee beroemdste riviertjes van het Heuvelland de Geul en de Gulp. In het hoogseizoen kan het hier erg druk zijn, ook als je gaat wandelen buiten de dorpen. Wil je niet per se langs water lopen dan loont het de moeite uit te wijken naar wat minder bekende dorpen. Want echt, het maakt niet uit waar je hier loopt: het is overal mooi.

Eén zo’n dorp dat niet direct in de kijker ligt van veel wandelaars is Banholt. Banholt ligt op het plateau van Margraten vlak naast Mheer. Het heeft slechts 1020 inwoners en een opvallende kerk. De toren van de kerk heeft een zadeldak, wat in Limburg nauwelijks voorkomt.  Massa toerisme komt hier niet voor ondanks de Lourdesgrot. Toch is er bij de kerk een café, een bakker en even verderop een goede supermarkt.  Bij de kerk starten ook de wandelroutes. Wij hebben de blauwe route gelopen, een prachtige afwisselende wandeling die ons ook bij het dorpje Terlinden bracht. De wandeling slingert door weilanden en akkers en op vele momenten wordt je getrakteerd op een prachtig uitzicht. Op de route staan ook een paar fijne bankjes waar het heerlijk uitblazen is. Bijna overal waar je gaat is de kerktoren van Banholt het markeringspunt. Verdwalen doe je dus sowieso niet.

Net als bij veel wandelingen in Limburg overvalt je het gevoel dat je eindeloos kunt zwerven. Hoewel je benen dat nar een paar klimmetjes misschien niet zo’n goed idee vinden. Vervelen doet dit landschap in ieder geval nooit.






maandag 13 juni 2016

Een Veluwse Appel

Verscholen tussen Voorthuizen en Nijkerk ligt een prachtig stukje historische natuur. Zo op het eerste gezicht is het buurtschap Appel niet meer dan een rijtje huizen, maar als je daar eenmaal doorheen bent kom je in een prachtig, afwisselend landschap terecht. Het lijkt hier of de tijd heeft stilgestaan en je verwacht elk moment een paard met wagen tegen te komen. Het is aan de grootgrondbezitters in dit gebied te danken dat het gebied er nog net zo uitziet als honderden jaren geleden, meldt de folder van het Appelpad. Het Appelpad is één van de vele klompenpaden; wandelpaden uitgezet over vroegere kerkpaden, jaagpaden en hessenwegen. Ze zijn voornamelijk te vinden in Gelderland en Utrecht en lopen vooral door agrarisch landschap.

Het Appelpad is 8 kilometer lang en kan ook ingekort worden. Je kunt deze route het best beginnen bij Landwinkel Maaneschijn. Hier kun je de route ook kopen.  Al zou je je geld ook kunnen besteden aan de lekkere kazen, noten, chocolade en ander lekkers wat in de winkel te koop is. Het wandelpad wordt aangegeven met rode klompjes en is in beide richtingen te lopen. Je loopt langs weilanden, door kleine stukjes bos en over zand- en grintpaden langs mooie boerderijen. Het is stil in Appel, op het geblaf van een enkele waakhond en vogelgefluit na. Onderweg kom je een paar bankjes tegen. Maa er gebruik van om de rust even tot je te nemen. Slechts 120 inwoners telt dit gebied en al wandelend wens je dat je één van hen was.














Wij liepen de verkorte route van het Appelpad. Zeer de moeite waard.  Daarna bezochten we de ijsboerderij van Voorthuizen waar het op het terras bij de speeltuin heerlijk toeven is. Hier wordt van alles georganiseerd, vooral voor kinderen. Maar op een doordeweekse dag is het er heerlijk rustig en we genoten van het zicht op weilanden met een lekker ijsje voor ons. Deze dag bracht ons een heel andere kant van de Veluwe, dat toch vooral bekend staat om zijn bossen. Maar ook buiten het bos blijk je prima te kunnen wandelen.

Extra tip: geen zin in ijs? Voorthuizen heeft een paar leuke pleintjes met gezellige terrasjes.








zaterdag 4 juni 2016

Nieuwe natuur en Hollands landschap

Tussen Zoetermeer en Waddinxveen wordt al enkele Jaren hard gewerkt aan het aanleggen van het Bentwoud, vernoemd naar het bijna door Zoetermeer opgeslokte dorp Benthuizen. Toegegeven, hoewel het de naam ‘woud’ nog niet echt mag hebben, begint dit voorjaar het nieuwe natuurgebied echt vorm te krijgen. Steeds meer wandel- en fietspaden worden ontsloten en die onthullen soms al mooie doorkijkjes. Nu, met de uitbundig bloeiende bloemen, wordt zichtbaar wat de komende generaties hier mogen verwachten. Als dit natuurgebied straks volwassen is, wordt het een klein pareltje in de Randstad.

Omdat het gebied tussen een paar grote steden ligt, moet je je wandeling of fietstocht even handig plannen. In het weekend, vooral op zondag, kan het bij mooi weer best druk zijn, maar doordeweeks is het een stille oase. Die grote steden kun je makkelijk mijden als je een route plant die één van de kleinere dorpjes aandoet. Ik fietste vandaag naar Hazerswoude-Dorp om vandaar een oer-Hollands weidelandschap in te rijden. Weilanden, slootjes, bruggetjes en koeien domineren hier het uitzicht.
 
























Eén van de mooiste plekjes in dit gebied is het gehucht Weipoort dat vlak bij Zoeterwoude-Dorp ligt. Weipoort is niets anders dan een landweg met mooie, vaak opgeknapte oude boerderijen en huizen die je doen dromen van een leven buiten. Bij enkele van die boerderijen kun je kaas en kruiden kopen. Maar de bekendste plek in Weipoort is de ijsboerderij waar, wat mij betreft, het lekkerste ijs in de regio wordt verkocht.







Vanuit Weipoort rij je zo het Gelderswoudense Kerkpad op. Hier vergeet je echt even dat je eigenlijk midden in de Randstad bent. Weidevogels vliegen met schrille kreten langs je heen en waar je ook kijkt is het groen. En het is er stil. Het is één van de weinige plekken in deze omgeving waar je geen verkeer hoort. Stop er gewoon eens even en geniet van de omgeving. En schenk wat aandacht aan die verdwaalde koe die je daar ook nog eens tegenkomt!







zaterdag 21 mei 2016

Over weidevogels, vestingstadjes en landgoederen

Op deze bewolkte maar aangename ochtend klepperen jonge reigers hoog in de nesten van een kolonie naar hun ouders. Om ons heen bloeien de bomen en vliegen kleinere vogels af en aan. We zitten in het groen in theetuin Eemnes, een paradijs vlakbij Huizen in het Eemland. De theetuin is groot. Overal zijn gezellige nisjes gemaakt en kinderen hebben alle ruimte om te ravotten zowel buiten als binnen in de kas waar ook een winkeltje is gevestigd. De theetuin biedt een ruime keuze aan taart waaronder een gezonde versie gemaakt van muesli, honing en noten. Onverstandig als we zijn nemen wij die niet.

De theetuin is het ideale startpunt voor een wandeling door het weidse Eemland. Wandelroutes zijn bij de balie te verkrijgen. Dit prachtige gebied bestaat uit verwilderde weilanden waar de bloemen vandaag uitbundig bloeien. De kleurenpracht wordt afgewisseld door sloten en vennetjes. Grutto’s proberen ons met veel gevoel voor drama weg te lokken van hun onzichtbare nesten. Hun schrille geroep vervliegt in de wind. De wandelingen hier variëren in lengte van 2 tot 8 kilometer. Goed om te weten: alleen bij die van 2 kilometer hoef je niet over hekken te klauteren. Het uitzicht is weids en in de verte lonkt het Eemmeer. Omdat de lucht hier en daar toch dreigt, houden wij het bij een korte wandeling.

















We vertrekken naar Naarden-Vesting. Dit goed bewaarde vestingstadje heeft een mooie stervorm die bij het aanrijden duidelijk zichtbaar is. Parkeren kan gratis in het stadje, zelfs op een drukke zaterdag. Dwars door de vesting loopt de hoofdstraat waaraan diverse gezellige terrasjes liggen. Groot nadeel is dat hier ook auto’s mogen rijden en dat maakt het voor voetgangers lastig. Het is druk vandaag en we besluiten snel de natuur weer in te gaan.


Bij het dorp Gravenland ligt een reeks landgoederen. In het verleden aangelegd door rijke Amsterdammers die hier de zomer doorbrachten is het nu een aanééngeschakeld natuurgebied geworden dat beheert wordt door Natuurmonumenten. De landgoederen hebben namen als Schaep en Burg en Hilverbeek. Ideaal startpunt voor een wandeling is het bezoekerscentrum Gooi en Vechtstreek. Zet hier niet alleen je auto neer, maar loop er ook even naar binnen want er is veel te doen, ook voor kinderen. Op speelse wijze leer je hier over de geschiedenis en over het landschap. Kijk ook eens goed op de grond want daar kruipt van alles rond.

Wij lopen een afwisselend rondje over landgoed Boekesteyn waar kronkelpaadjes door rododendrons afgewisseld werden met verrassende doorkijkjes naar weilanden en vijvers. Dit is een unieke combinatie van geschiedenis en natuur. Het is alsof je bij elke bocht een adellijke heer te paard kan tegenkomen of een dame in haar lange japon. Laat het allemaal even rustig op je inwerken op de vele bankjes die je onderweg tegenkomt. In de weekenden kan het er druk zijn, maar hoe verder je loopt, hoe stiller het wordt. Groot voordeel van Gooi en Eemland: het ligt allemaal op nog geen uur rijden van de Randstad. Ideaal voor een dagje uit dus!


Extra tip: Alle landgoederen in één keer zien? Loop dan de route van 17 kilometer die start bij het bezoekerscentrum.









maandag 16 mei 2016

Moeilijk kiezen!


Wat is het mooiste plekje van Nederland? Vraag het aan honderd Nederlanders en je krijgt waarschijnlijk honderd verschillende antwoorden. Een kleine zoektocht via google levert een hele reeks aan juweeltjes op variërend van Naarden-Vesting tot de Steengroeve in Winterswijk.

Vraag je het aan mij dan had ik tot voor kort altijd mijn antwoord klaar: Kasteel Staverden. Het romantische, witte kasteeltje in de bossen bij Elspeet. Als klein kind raakte ik al diep onder de indruk van deze romantische plek. Staverden is de kleinste stad van de Benelux met maar liefst 52 hele inwoners en de geest van een gravin.  Je zult dan misschien dan niet direct overlopen worden door een inwoner van het stadje bij Elspeet, maar een beetje Veluwse toerist weet dit plekje toch wel te vinden voor een wandeling of fietstocht.

Drie vrij korte wandelingen voeren je over het landgoed. Zelf vind ik de gele van 3 kilometer het mooiste. Deze voert je langs de Staverdense beek langs een paar boerderijen die bij het  kasteel horen. Maar ook de andere twee wandelingen zijn zeer de moeite waard. Je moet hoe dan ook wel van steen zijn, wil er niet een klein romantisch vonkje ontspringen als je kijkt naar het kasteel dat in het water lijkt te drijven. In elk jaargetijde is het hier prachtig. En als je geluk hebt dan kom je in de bossen rond het kasteel ook nog Eleonora tegen. Deze arme gravin stierf hier vele, vele eeuwen geleden aan een gebroken hart en zwerft sindsdien nog rusteloos rond.
 
Legendes, natuur, een oud gebouw? Is dat wat een plek aantrekkelijk maakt? Ik schreef al: tot voor kort had ik mijn antwoord klaar. Hardnekkig hield ik vast aan ‘mijn’ witte kasteel wat ik zeker ook op zou kopen zodra ik rijk was, maar vele overweldigende natuurgebieden, kastelen en legendes later ben ik aan het twijfelen geslagen. En nu weet ik het niet meer. De komende tijd zal je hier nog veel meer mooie plekken aantreffen.


Maar wat is eigenlijk jouw favoriete plek in Nederland?


Extra tip: Bij brasserie Staverden kun je nog meer genieten van het landgoed op het terras in de tuin!

zaterdag 14 mei 2016

Reusel en trappistenbier

Reusel en trappistenbier

Op de laatste zomerse dag voor Pinksteren baant de Reusel zich een weg door het exploderende groen van de weilanden rond Moergestel. Gele en witte bloemen sieren de randen van het riviertje dat ontspringt bij Reusel en eindigt in de Achtste Stroom bij Oisterwijk. Wij lopen deze dag een route via het uitgebreide wandelroutenetwerk in deze omgeving. We zijn gestart in Moergestel, een gezellig dorp onder de rook van Tilburg. Op het grote Sint Jansplein bij de indrukwekkende kerk vind je niet alleen een paar gezellige terrasjes, maar ook meer dan genoeg gratis parkeergelegenheid. Niet alleen wandelaars vinden hier een goed startpunt, maar ook fietsers rijden hier zo het knooppunten netwerk op om zo de fraaie omgeving te kunnen verkennen.

Wij volgen de Reusel al kronkelend het Landgoed ter Braakloop in. Een smal voetpad doorkruist hier het  Rietven. Het geeft je het gevoel midden in het ven te staan. De route voert ons langs mooie tuinen van een enkel huis dat hier staat en doorkijkjes over een opeens opduikend weiland. We steken de Reusel over via een smal bruggetje en komen uit op een lange laan die leidt naar het gehuchtje ’t Stokske. Niet meer dan een paar huizen, wordt het gehuchtje al bijna opgeslokt door een nieuwbouwwijk van Moergestel.



Wij pakken in Moergestel de auto weer. Even buiten het dorp steken de torens van de imposante Abdij Koningshoeven lokkend boven het groen uit. De abdij hoort bij het dorp Berkel-Enschot in de gemeente Tilburg, maar is via Moergestel makkelijk te bereiken als je de fietsbordjes naar Tilburg volgt. De abdij is vermaard om zijn La Trappe bier dat bij het klooster wordt gebrouwen. Op zonnige zaterdagen en zondagen kan het zeer druk zijn in het Proeflokaal in de tuin van het klooster, maar wij hadden geluk vandaag en al gauw zaten we in de zon achter een witte trappist, één van de negen soorten die hier wordt gebrouwen. Desgewenst kan er een keur van andere kloosterproducten of producten uit de streek bij geserveerd worden. Terwijl medewerkers de kleurige biersoorten af en aandragen komt de geur van hop, mout en gerst je bij vlagen tegemoet. Zoals de meeste Brabanders in deze omgeving al weten is de Koningshoeven een echte aanrader en een perfecte plek om met een heerlijk biertje een mooie dag af te sluiten. En mocht je de smaak van die dag nog mee willen nemen dan kun je in de kloosterwinkel een hele voorraad bier inkopen.
 
Extra tip:
Heb je even geen zin in dorpse drukte of abdijbier? Even buiten Oisterwijk in het vierkantje van de Scheibaan en Burgemeester van der Oeverweg liggen diverse leuke restaurants met terrassen in het groen en veel speelgelegenheid voor kinderen.